Beschouw me niet als een gehandicapte maar ik ben het wel, ik wil geen medelijden want ik kan alles zoals een gewone vrouw en je ziet het amper. Ik mis een been en ik loop met een kunstbeen! Vind je het erg?
Ondanks mijn gemis aan een been ben ik normaal en heb ik ook nood aan een gezin en liefde van een man. Wie kan me het geven dat ik me niet meer onzeker moet voelen en me ook een echte vrouw kan voelen?
Umeki